Op zaterdag 15 oktober presenteerde het Historisch Platform Haren de eerste Dag van de Harener Geschiedenis. In de ochtend was er een fietstocht langs de route van het Geopark de Hondsrug. Voor de wandelaars was er een tocht uitgezet met als startpunt het Quintesbos in Glimmen. De schooljeugd kon terecht bij Klooster Yesse. 's Middags vond aan het Raadhuisplein de onthulling van het Hotspot-bord Geopark plaats. Het symposium in het Clockhuys trok zo'n 70 belangstellenden. De organisatie kijkt terug op een geslaagde dag.

Op woensdag 4 maart 2015 werd de Old Go jaarvergadering 2015 gehouden in de Mellenshorst. De aftredend secretaris dhr. J. Offereins werd door mw. Ali Bakker bedankt voor zijn werk. Als opvolger werd mw. Annet Boekel welkom geheten. Het jaarverslag van de secretaris over 2014, het financieel verslag van de penningmeester en het verslag van de kascontrolecommissie werden goedgekeurd.

Na de pauze was er een lezing van mw. Wil Legemaat over "De Stolpersteine Haren". Ze heeft samen met Margriet Staal en Ali Bakker het initiatief genomen om in Haren Stolpersteine te leggen ter nagedachtenis aan de 33 joden uit Haren die de oorlog niet overleefd hebben. De  Stolpersteine zijn betonnen stenen van 10 x 10 cm waarop een messing plaatje is bevestigd. In dit plaatje zijn de naam, geboortedatum, deportatiedatum en plaats en datum van overlijden gestanst. Ze zijn geplaatst in het trottoir voor de woning waar de weggevoerde mensen als laatste hebben gewoond. De Stolpersteine zijn een idee van de Duitse kunstenaar Demnig die zo ieder slachtoffer een eigen monument geeft. Het project is beschreven in het boek "Van kwaad tot onvoorstelbaar erger, verhalen achter de namen op de gedenksteen in Haren". (Harener Historische Reeks 15).

Hierna kwam dhr. Piet Horst aan het woord. Hij woonde als kind in de oorlog vlakbij de familie Wolff, vader, moeder en vijf zonen. De Stolpersteine voor deze 7 vermoorde joden liggen bij Waterhuizerweg 26. Hij vertelde over dit gezin. En verhaalde over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, opdat het nooit vergeten wordt.

De aanwezigen -volle zaal - waren zeer onder de indruk van de lezingen van mw. Wil Legemaat en Piet Horst.
Na afloop van de lezingen werden beiden bedankt door mw Ali Bakker.

In het aprilnummer van Harens Goud vindt u een uitgebreider verslag van de lezingen over de Stolpersteine.

Circa 60 mensen waren op 10 oktober 2013 naar de verhalenavond over oude zwembaden gekomen, die was georganiseerd door Old Go en de filmmaker Anne van Slageren. Anne van Slageren legde uit dat hij van plan was een (film) voorstelling te maken over het zwemmen in onze gemeente en dat deze avond een stap was in dat proces.
Hij vertoonde ter introductie een film over een zoektocht naar de restanten van de drie zwembaden van de gemeente Haren: 1. Het Paterwoldse Meer, 2. Scharlakenhof en 3. Appelbergen.
Daarna werden door de gespreksleider, de heer Hein Bekenkamp, mevrouw Tissing - de Boer de dochter van de eigenaar van het zwembad Appelbergen en Jaap Bakker die gewoon zwemles kreeg, aan tafel uitgenodigd voor een gesprek. Het was een levendig gesprek en er werden door de aanwezigen de nodige anekdotes uit die tijd aangedragen: een vierde zwembad in het Noord-Willems kanaal speciaal op zondag, het omzeilen van de tol bij de Meerweg, het verhogen van de zwemwatertemperatuur op het bord, en vele andere.
Na een pauze werden aan tafel uitgenodigd de heer Fred Abbaru, oud badmeester en Henk Bulstra. In dit gesprek ging het vooral om het buitenbad van Scharlakenhof dat in 1975 werd geopend en in 1988 werd gesloten. Dat was spijtig maar er kwam een fraai roestvrij stalen binnenbad voor terug.
Aangekomen bij het heden werden de aanwezigen door de heer Venema ingelicht over de status van het zwembad. Mogelijk kan het in december van dit jaar open gaan.

Tijdens de algemene ledenvergadering van Old Go, hield dhr. van Koldam een lezing over huisnummering in de gemeente Haren
De huisnummering in de gemeente Haren is niet altijd zo duidelijk geweest als nu.
In het begin van de 19e eeuw waren er veel minder woningen en werd de huisnummering gedaan per gebied. Kwamen er nieuwe panden in zo'n gebied, dan werd de heleboel omgenummerd.
Aangezien dit omnummeren vele malen gebeurde, mag het duidelijk zijn dat bij hedendaags historisch onderzoek het soms onduidelijk is welke woningen worden bedoeld, daar één pand soms wel 4 of 5 huisnummers kan hebben gehad.
Dhr. Eppo van Koldam heeft over dit fascinerende onderwerp een lezing gehouden tijdens de algemene ledenvergadering van Old Go in maart j.l. Hij is al enige tijd bezig de huisnummering van onze gemeente op een rijtje te krijgen en heeft daarvoor veel archiefonderzoek verricht.
Nog veel meer onderzoek is echter nodig, met name voor de plaatsen Glimmen, Harenermolen, Onnen en Noordlaren.