In deze krant stond op 21 januari dat het Shell station aan de Rijksstraatweg bij het Be Quick terrein een onbemand station gaat worden. Daarmee komt hoogstwaarschijnlijk een einde aan een lange periode van persoonlijke dienstverlening. Wellicht langer dan menigeen denkt.
De NV Bataafsche Import Maatschappij, verkoopkantoor van Koninklijke Shell producten, gevestigd te Den Haag, vraagt op 18 december 1934 bij de gemeente Haren een Hinderwet vergunning aan voor het oprichten van een “electrisch gedreven benzine-installatie” met 2 ondergrondse reservoirs en 2 aftapinrichtingen, op het perceel aan de openbare weg bij het voetbalstadion, zoals wij dat nu nog kennen.
De vergunning wordt verleend op 28 februari 1935 onder de voorwaarde dat het tankstation op 1 januari 1936 operationeel is. Blijkens een notitie van gemeente architect Nieuwenhuis kunnen de voorwaarden dezelfde zijn als die voor het perceel K4499 zijn afgegeven op 13 april 1933. Dat perceel kennen we nu nog als de Total Energies aan de zuidkant van Haren. Dit “vulstation” opende al op 18 augustus 1933. Eigenaar was de heer J. Hüsemann.

Blijkbaar ziet de NV de toekomst op de plek bij het Be Quick terrein zonnig in, want op 20 augustus 1935 vraagt men al uitbreiding tot 5 tanks en 4 aftappunten, plus een electrische hefbrug. De gemeente gaat akkoord en verlangt dat het tankstation dan op 1 juli 1936 operationeel is. Dit zijn aanvraag-, bouw- en oplevertermijnen die heden ten dage nauwelijks meer haalbaar zijn!
Naast benzine zal dan ook gasolie worden verkocht. Tijdens de Duitse bezetting is het tankstation een Wehrmacht Tankstelle volgens schrijver Sipke de Wind in zijn boek Endkampf om Groningen 1945.
Shell Nederland vraagt dan nog in 1954 een vergunning voor de verkoop van autogas (LPG).

Verder is het “business as usual”. Het Shell station komt eind jaren 80 vorige eeuw nog in het nieuws i.v.m. anti-apartheid demonstraties tegen het regime in Zuid-Afrika.
Van het tankstation bestaan voorzover bekend helaas geen historische foto’s uit de beginperiode.
Bijgaande foto geeft nog een ongedateerde fraaie impressie uit (waarschijnlijk) de jaren 50 vorige eeuw. Aan de architectuur werd zeker de nodige aandacht besteed!

Karel Gerbers 

Dit artikel is verschenen in Haren de Krant maart 2025

U kent ze vast, die plassen water in open weiland net ten zuiden van de A28 bij de afrit Haren. De wateren heten de Wolddeelen en het zijn petgaten die overbleven nadat het laagveen hieruit gebaggerd is, zo is ook de visplas Sassenhein ontstaan. De naam 'wold' wijst erop dat hier moerasbos geweest is. De wijk Maarwold ontleent zijn naam aan de Wolddeelen en aan het Maar, het stroompje dat de wijk aan de westzijde begrenst. Er is hier verveend vanaf de eerste helft van de negentiende eeuw tot na 1900. De verveners gebruikten de gewonnen turf vooral zelf, in de bakkerij, de brouwerij, de herberg. De petgaten ontwikkelen zich tot een natuurgebied, het Pieterpad loopt hierlangs.

Wolddeelen bedreigd
Haren heeft net een aansluiting op de huidige A28, het doorgaande verkeer naar Vries en verder, of vanuit Groningen naar het zuiden, hoeft niet meer langs de Rijksstraatweg. Haren maakt in 1970 plannen voor een rondweg buiten de nieuwe wijk Maarwold, een doorgaande route zonder afslagen of fietspaden vanaf het Postillionmotel aan de westkant van Maarwold naar de Ebelsweg en Waterhuizen en zo naar de huidige A7. Dit zou betekenen dat de Wolddeelen verloren gaan en dat de hengelsportclub Sassenhein, met 1400 leden de grootste vereniging van Haren, geïsoleerd wordt. Die is het hier uiteraard niet mee eens. Het landelijk gebied tussen Maarwold en de A28 zou nauwelijks bereikbaar worden. Voorlopig is er geen geld voor de weg, Haren moet ook het zwembad Scharlakenhof en het nieuwe gemeentehuis betalen. In een latere fase wordt door biologen uit Haren, niet door een bureau uit het westen, een rapport opgesteld, Staatsbosbeheer zou
grote stukken willen kopen, het actiecomité „Autoweg Sassenheim weg"  dat ook de protesten van de buurt verwoordt, biedt op de laatste inspreekavond in september 1977 600 handtekeningen aan. Hierna is van de plannen niets meer vernomen.

Ingrid Smit

Dit artikel is verschenen in Haren de Krant februari 2025

Foto Benno.Haarma, Wikipedia