Een pad ga je nooit alleen. Een van de mooiste en meest informatieve boekjes van de Historische Commissie in Haren vind ik het stratenboekje. Het is door de HC uitgegeven in 1990. En gebruik ik veel. Als ik snel een feit, of de geschiedenis wil weten over een straat pak ik dit boekje. ( Driften, stegen, lanen, straatnamen in Haren door Dr. F.C.J. Ketelaar).
Over wegen verschijnen veel mooie boeken. Onze plaatsgenoot de heer Auke van der Woud schreef een standaardwerk over de wet en regelgeving van o.a. onze Rijkswegen. “Een nieuwe wereld”. Daarin lees ik hoe de Rijkswegen ontstonden. Eerst moesten de burgers en boeren zelf de wegen onderhouden vanaf ongeveer 1800 werden wegen verhard en ging het Rijk deze taak overnemen. Zo werd in 1824 de Rijksstraatweg in Glimmen en Haren geklinkerd, nog steeds verwijst een monumentje in de berm vlakbij de Drentse Aa brug naar de plechtige opening van de Rijksstraatweg.
Nu de weg bij ons station open ligt voel ik even weer hoe het was om geen verharde wegen te hebben. Wat een modder, wat een gedoe. En toch, wat een geluk dat er nog steeds veel onverharde wegen in ons dorp bestaan. Die ook gekoesterd worden. De schoonheid van een weg kun je alleen maar zien en voelen als hij onverhard is. Dan ervaar je de geschiedenis: bv. het kerkpad over de Glimmer Es. Daar liepen de mensen van Glimmen naar Noordlaren . Het kostte hen ongeveer een uur om in de kerk te komen. Deze weg was hoog en droog, gelukkig geen modderpaadje. Anders had de weg daar ook niet gelopen. Dat vertelt het landschap ons nog steeds dat wegen daar niet voor niets zijn.
De kerkmensen liepen langs de plek waar ooit twee hunebedden lagen, zouden ze dat geweten hebben? Ook over gefantaseerd hebben? Net als ik nog vaak doe.
Het leukste vind ik de olifantspaadjes. Dit zijn de kortste weggetjes van A naar B. Planologen kunnen het nog zo goed verzinnen op papier. In de werkelijkheid volgt de mens altijd het kortste pad. Ook daar is een heel boek met foto’s over verschenen.
Ali Bakker voor de Harense Historische Vereniging Old Go
Dit artikel is gepubliceerd in Haren de Krant juni 2019