Begin jaren 1960 staan er in het bouwblok Jachtlaan, Lokveenweg, Poorthofsweg en Stationsweg tussen veel nieuw gebouwde huizen nog drie oude boerderijen: Jachtlaan 18 (de ‘Jessicahoeve’) van de familie Jansen, Jachtlaan 34 bewoond door de familie Prins en Poorthofsweg 3 bewoond door de familie Alberts. De beide laatste percelen kennen een lange historie. In 1823 behoren ze tot de nalatenschap van Hendrik Adolfs en Fennechien Brouwer. Jachtlaan 34 wordt dan de ‘Zuiderkamp’ genoemd en wordt toebedeeld aan zoon Jan Adolfs. Dochter Fennegien Adolfs, die is gehuwd met Hendrik Vedder verkrijgt Poorthofsweg 3 (de ‘Noorderkamp’). In de huisnummering van 1830 heeft Jachtlaan 34 het nummer 23A en Poorthofsweg 3 het nummer 36. Het ‘A’ nummer duidt er op, dat Jachtlaan 34 is gebouwd na 1807. Poorthofsweg 3 (de ‘Noorderkamp’) zal het oudst zijn. Waarschijnlijk heeft een advertentie in de Groninger Courant van 5 januari 1798 betrekking op deze boerderij. Het gaat dan om de verkoop bij opbod van “een boeren behuisinge en schuire, alsmede een arbeiders woninge en schuire, met de vaste beklemminge van alle derzelver onderhorige hooy, bouw en weidelanden, alles tot Haren staande en gelegen en wordende door Hindrik Adolfs en Sikke Lucas meijerwijze gebruikt”.
Na 1925 verliezen de boerderijen geleidelijk hun functie. Steeds meer gronden worden verkocht voor woningbouw. In eerste instantie vindt de woningbouw plaats aan de bestaande straten, zoals de Jachtlaan (toen nog Onnerweg geheten) en de Stationsweg. Na 1935 worden de Lokveenweg en de Poorthofsweg aangelegd en raken de boerderijen nog meer ingesloten. De Noorderkamp komt zelfs achter de bebouwing aan de Poorthofsweg te liggen. Het is duidelijk, dat de exploitatie een aflopende zaak is. Iets waar de eigenaren van de boerderijen door de verkoop van grond trouwens zelf aan mee werken.
In 1960 koopt de Gereformeerde Stichting voor Huisvesting en Verzorging van Bejaarden de boerderijen Jachtlaan 34 en Poorthofsweg 3, alsmede een perceel weiland achter Jachtlaan 18. Het is de bedoeling van de stichting hier een verzorgingstehuis te bouwen. Deze plannen lijden in 1962 echter schipbreuk, omdat de Directie Volkshuisvesting en Gedeputeerde Staten niet willen meewerken aan bouw op deze locatie. Zij zien de bouw van een tehuis op zo ’n door andere woningbouw omsloten locatie niet zitten. Niet helemaal onbegrijpelijk, want de stichting beschikt dan alleen over de zuidelijke ontsluiting naar wat we nu de Bamshorn noemen. De stichting slaagt er vervolgens in om met de gemeente Haren overeenstemming te bereiken over een grondruil. De stichting verkrijgt grond in de Molenbuurt en de gemeente krijgt de percelen aan de Jachtlaan en de Poorthofsweg. Op het perceel in de Molenbuurt bouwt de stichting vervolgens ‘De Zonnehof’.
Maar wat wil de gemeente met het verkregen perceel? Dat weet de gemeente zelf ook nog niet. Ook nog niet als de gemeente in 1964 de Jessicahoeve aankoopt van de familie Jansen. Wel wordt dan de mogelijkheid genoemd hier de Hervormde School te bouwen. Dat plan gaat echter niet door, want die school komt aan de Oude Brinkweg. De ontwikkeling van de gemeente gaat snel in deze jaren. Het inwonertal groeit en ook de algemene welvaart. Daarmee groeit ook de behoefte aan nieuwe voorzieningen, zoals een sporthal en een overdekt zwembad. Vanaf 1965 zet de gemeente er op in, deze voorzieningen aan de Jachtlaan te realiseren. Allereerst de sporthal. Die komt in 1968 klaar en krijgt de naam ‘De Bam’. De naamgevingscommissie is tot deze naam gekomen, omdat ‘De Bam’ in Drenthe de naam is voor de plaats ‘waar je vrij bent en waar je onkwetsbaar bent in het spel’. En Haren is ook een beetje Drents, dus. Nu het zwembad nog. Bij de opzet van de sporthal is hier al rekening mee gehouden. De ingang is zo gesitueerd, dat die zowel geschikt is voor de sporthal (links) als het zwembad (rechts). Eind 1968 wordt er krediet verleend voor de uitwerking van de zwembadplannen en een jaar later is er een plan met een maquette. De pers bericht hier uitvoerig over (zie de foto met bijschrift uit het Nieuwsblad van het Noorden van 23 december 1968). Het wachten is nog op de financiering. Er wordt gedacht aan steunacties vanuit de bevolking.
En dan plotseling in 1971 verandert de gemeente de plannen radicaal. Het openluchtbad in de Appelbergen zal niet worden gerenoveerd, maar worden gesloten. En er komt geen overdekt zwembad bij de Bam. Er moet een gecombineerd buiten- en binnenbad komen bij het Scharlakenbos. En dat komt er een paar jaar later.
De columns ‘Harener Historie’ worden geschreven door Eppo van Koldam. De eerste 78 columns zijn verschenen in het Harener Weekblad. De serie is per 1 april 2020 voortgezet op www.oldgo.nl. Deze column is eerder gepubliceerd in het Harener Weekblad op 8 februari 2017.